Bugün oy kullandığım okula yakın bir kafede oturup kahvaltı yapmak istedim. Kahvaltıdan sonra kitabımı okuyup kahvemi yudumlarken kafenin önünden oy kullanmaya giden kişilerin seçimle ilgili kritiklerine kulak misafiri oluyordum. Herkesin bir düşüncesi var, herkes de oy verdiği partinin kazanacağından emindi. İnsanların siyasi görüşünü böyle ulu orta ve bağıra çağıra ortalığa saçmalarının doğru olup olmadığını, siyasetin artık sokakta olduğunu düşündüm. Oturmaya devam ederken yan masada bir çocuğun anne, baba ve babaannesiyle kahvaltı yaptığını gördüm. Bu kez seçimi değerlendiren çocuktu. Seçim neden yapılır, oy pusulası ne işe yarar, neden başkan olunur gibi soruların ardı arkası kesilmiyordu. Anne, baba ve babaanne sabırla çocuğun sorularına cevap veriyorlardı. Sorulardan ilgimi çeken birkaç tanesini sizlerle paylaşıyorum.
Çocuk: Babaanne sen kime oy verdin?
Babaaanne: Oğlum herkesin oyu kendisinde saklıdır. Kimseye ‘Kime oy verdin?’ diye sorulmaz.
Çocuk: Anne peki sence bu seçimi Tayyip Erdoğan mı Muharrem İnce’mi kazanır?
Anne: Kimin kazanıp kazanmayacağını akşam göreceğiz. Şimdilik tahmin etmek çok zor.
Çocuk: Baba sence başkan adayları kime oy verecek, çok merak ediyorum.
Baba: Oğlum tabii ki herkes kendisine oy verir.
Çocuk: Bence vermemeli. Belki Tayyip Erdoğan, Muharrem İnce’ye o da belki Tayyip Erdoğan’a oy verir. Keşke öyle olsa ne güzel olurdu değil mi?
( Bir sessizlik oldu, kimse konuşmadı.)
Çocuk : Siyasetçi nasıl olunur? Ben de başkan olmak istiyorum.
Anne: Başkan olabilirsin, bununla ilgili belki ileride siyasetle ilgili bir meslek tercih edip, sen de seçimlere katılabilirsin.
Çocuk: Anne ben de başkan olmak istiyorum. Çok güzel ya.. Baba başkan olabilirim değil mi?
Baba: Tabii ki! Neden olmasın. Çalışırsan ve inanırsan olursun.
Çocuk: Ben de aday olursam üç oy cepte. Babam, annem ve babaannem bana kesin oy verir. Değil mi? Verirsiniz değil mi?
Babaanne: Biz senin doğru, dürüst ve güvenilir bir siyasetçi olduğuna emin olursak sana oy verebiliriz.
Anne: Oy verme nedenimize bizi ikna edersen neden olmasın oğlum? Ama bil ki sırf benim oğlumsun diye sana asla oy vermem. Senin ülke için iyi bir başkan olacağına inanmamız gerekiyor. İnanırsan tabii ki oy veririz.
Çocuk: Bana inanırsanız, sizin istediğiniz gibi bir siyasetçi olabilirim. O zaman da oylarınızı bana verebilirsiniz.
(Gülüşmeler…)
Esra Şahin 