Öğrencimden Veda Yazısı

Merhabalar

Sizlere canımdan çok sevdiğim, ilk günden beri artan sevgimi, saygımı ve bana örnek olan insanı ‘öğretmenimi’ anlatacağım.

Hayatıma girdiği andan beri dokunduğu her şeyi güzelleştiren kişiyi tanıtacağım.

Bakışını, gülüşünü, bizimle iletişimine geçişini, sahiplenişini herkese anlatacağım.

Annem elimi tutup ‘Artık bu okula gideceksin.’ dedi. Çok heyecanlıydım fakat anneme çaktırmadım 🙂 Beraber çıktık merdivenleri…  Karşımda güler yüzlü öğretmenimi görünce; Kitlendim:)

Sonra öğretmenimle tanıştık. Bazı arkadaşlarım ağlarken ben öğretmenimle biraz daha vakit geçirmek için eve gitmek istemezdim. O zamanlar öğretmenimle sırf biraz daha vakit geçirmek için, soru sorma bahanesiyle yanına giderdim. Biraz daha benimle konuşsun, beni sevsin diye her şeyi yapıyordum. Biraz bencillik yaptığımın da farkındayım ama ne yapabilirdim ki… Öğretmenimi çok seviyordum.

Çok çalışkan olursam öğretmenim beni çok sever sanıyordum, aslında öyle değilmiş… Öğretmen öğrencisini sırf çalışkan olduğu için sevmezmiş, gerçekten sevdiği için severmiş.

Diyorum ya, bunu da öğretmenimden öğrendim.

Öğretmenim çok anlatıyor ama çok da dinliyor. Diğer öğretmenleri bilmem ama O bir başka sanki!

Sanırım 4. Sınıf olduk biraz büyüdük galiba. Tekrardan ‘Öğretmenimi çok seviyorum.’ demeyeceğim, herkes bunu öğrendi zaten. Bu sene yoğun bir sene oldu ama her şeyiyle güzeldi. Daha çok okuyor, daha çok çalışıyor, daha çok etkinlik yapıyor ve daha çok geziyordum.

Evet, büyüdük! Büyümek güzel mi acaba? Aslında hiç büyümek istemiyorum. Ya ayaklarımın üzerinde duramazsam? Korkuyorum galiba, öğretmenimin olmayacağı da korkutuyor beni..  Bir yandan da neden böyle düşünüyorum ki? Dört sene boyunca örnek aldığın, imrendiğin, sevdiğinde sevdiğin, başarılı, hala okuyan, araştıran, bir insan tanıdım. Öğretmenim gibi olmak istiyorum. Yardımsever olmanın önemini onu tanıdıkça daha iyi anladım. Fidan yetiştiriyor, çocuk yetiştiriyor.. Bunlar önemli mi bilemiyorum ama kendi ayakları üzerinde dimdik duran bir insan. Neden ben de onun gibi olmayayım? İleride mesleğim olduğunda gelip ‘ Öğretmenim ben geldim. O sürekli takıldığınız, şaka yaptığınız öğrenciniz… Hala sizi çok seviyorum. Teşekkür ederim. Hayat başlangıcım siz oldunuz.’ diyeceğim. Evet, öğretmenim de benimle gurur duyacak, çünkü beni o yetiştirdi. Şimdi çok fazla duygusalım ve çok üzülüyorum.

Ama öğretmenim benden asla kurtulamayacaksınız her hafta yanınızdayım!

Her şey için teşekkür ederim.

Sizi çok seviyorum.