Öğrencimin Annesinden Mektup

Bundan dört yıl önce, birinci sınıf aldığımda bir öğrencimin annesi bana bu mektubu yazmıştı. Toplam üç sayfa olan mektupta özel durumları paylaşmayıp, keserek yayınlıyorum.  Bir hafta sonra öğrencilerimi mezun edip, vedalaşıyorum.

Merhaba Esra Hanım,

Sizi tanıyalı yaklaşık bir ay gibi bir süre oldu, yazmayı çok sevdiğim için de sizi gördükten sonra bu mektubu yazmaya karar verdim. Gerçekten sizi tanıdığım için çok mutluyum ve eşime sürekli anlatıyorum. Hep genç bir öğretmenimiz olsun istedim, sonra sizi görünce çok mutlu oldum. Pozitif, güleryüzlü… Çocukların dilinden anladığınız çok belli oluyor. Kızım evde sürekli sizden bahsediyor. Henüz sizinle yeni tanıştık, ileride güzel anılarımız olur inşallah. Bu arada şu an gece saat 1.38, ben kızımı sallıyorum ayağımda, çok doğal bir halde size yazıyorum. Yazdığım kalem de boya kalemi, içimden aniden bu mektubu yazmak geldi. Kızlarımın sizin gibi bir öğretmen olmasını çok isterim. Nasıl olsa maaşım var deyip, idealleri olmayan bir öğretmen gibi olmalarını asla istemem. Sizin gibi istekli ve azimli olsunlar inşallah. Rabbim sizi korusun, her ne dileğiniz varsa gerçek olsun. İnşallah 4. Sınıfa kadar beraber oluruz. Eğer devam edersek sizden masa örtünüzü bir ömür boyu saklamak için istiyorum. Kızıma uğur getirsin diye saklamak istiyorum. Umarım siz de ileride hep mutlu olursunuz ve Rabbim hayırlı insanlar çıkarır karşınıza.

Anneniz çok şanslı hissediyor, eminim. Ben 1980 doğumluyum, sizden büyüğüm. Üç çocuk annesiyim ama annenizin ellerinden öperim. Eminim gençtir ama sizi yetiştirmiş. Ne mutlu ona!

Kızımın ilk öğretmenisiniz, ölene kadar unutulmayacaksınız. Ben öğretmenlerimi unutmadım. İleride öğrencilerinizi meslek sahibi olmuş bir şekilde görmek sizi çok gururlandıracaktır. Sizi çok sevdik Esra öğretmenimiz, gülüşü sıcak, içten, candan…

Sizi çok seviyoruz!…