ANNE DENİLİNCE AKLA GELEN KELİMELER

‘Anne denilince aklınıza gelen ilk beş kelimeyi yazın.’ dedim öğrencilerime bugün. Her öğrencimin ‘anne’ algısının farklı olduğunu gördüm. Değer, çocuk, sevgi, annem, dünya, saygı, arkadaş, fedakarlık, merhamet, huzur, destek, sevinç, gülümseme gibi kelimeler yazan öğrencilerimin yanı sıra, bazıları ev işi, temizlik, yemek, bulaşık gibi kelimeler de yazmışlardı. Anneyi algılama şekli tabii ki  annenin hissettirdikleriyle ve  gösterdiğiyle eş değer.

Annenin ev işi yapması ve çocukların sürekli anneyi ev işi yaparken görmesi bazen de onların ‘anne’ kelimesine yüklediği anlamı farklı şekillendiriyor. Anne yemek yapan, evi temizleyen, evi süpüren biri gibi de algılanıyor. Anne için beslenen duyguların önüne yaptığı işler de  geçebiliyor.

Öğrencilerimin çoğu annelerini düşünürken saygı ve sevgi kelimelerini kullanmıştı, kelimelerin yanına kalp yapanlar da vardı. Annesini tasvir eden kelimelerin kifayetsiz kaldığını hissettiren ifadeler çoğunluktaydı.

‘Anne kelimesi sonsuzluktur.’ diyen de vardı.

Yıllarca küçük yaş grubu öğrencilerim olduğu için hep annelerle bir bağım oldu. Anneleri anlamak, onların hayatlarını bilmek çocukları tanımam için bana hep artı değer kattığı için, anneleri hep dinledim. O kadar çok ‘anne’ ile tanıştım ve o kadar hikaye dinledim ki onlardan….

Gerçekten kadınların her birinin birer kahraman olduğu kanısına vardım.

Kendi annem de dahil tüm annelerin hissettiklerini ve yaşadıklarını tarif etmek neredeyse imkansız. Çocuk büyütmek hele hele başlı başına ciddi bir sorumluluk yüklüyor onlara. Hele bir de hayatın kendi yükü de eklenince…

Aslında yük olarak görmüyorlar onlar kendilerine yükleneni, benim yük olarak gördüğüm kadar…

Öğrencilerimin annelerine arada söylediğim bir söz var, bu kez tüm anneler için aynı sözü söylüyorum.

‘ Umarım hayatınızda  çaresizliği asla yaşamazsınız!’

Anneler gününüz kutlu olsun.