Dikenli Olmayan Eğitim

İnönü Üniversitesi’nin kampüsünde görmüştüm bu dikenli tellerle sarılmış ve karşısındaki renkli büyük sandalyeleri. Birbirine yine dikenli tellerle bağlı olan bu küçük sandalyeler tabure büyüklüğünde, sandalyelerin üstüne oturmanız ise imkansız. Büyük sandalyeye ise zorla oturabiliyorsunuz, çok büyük ve onunda size batan demirleri var. Zorla çıkıp oturdum büyük sandalyeye ve demirler batmaya başladı, gerçekten de tüm sandalyelere ve etrafa hakim oluyorsunuz sandalyeye çıkınca. Hakimiyet sizde, büyüksünüz…Kendinizi iyi hissediyorsunuz büyük sandalyede ama inmeye çalışınca inemiyorsunuz. Hem demirler elbisenize takılabilir hem de sandalyeden inmek için yardım almanız gerekebilir.

 Büyük renkli sandalyeyi sınıfta iktidar olan herhangi bir kişiye benzettim. Mesela öğretmen, sınıf başkanı veya sınıfta isim yapmış bir öğrenci. Sınıftaki iktidar kimse sandalyeye oturan da odur. O sandalye bir otoriteyi anlatır bize. Bir defa oradaysanız herkes sizin için aynıdır, sıradandır, birbirine bağlıdır, tek düzedir, özel değildir ve renksizdir. Sayılarının da bir anlamı yoktur, zaten küçüktür, yerle birdir. Kontrol sizdedir, sesiniz duyulur, sizi herkes görür, önemlisinizdir. Büyüksünüzdür.

Küçük sandalyede oturmaksa acı verir, zaten dikenlidir. Bir defa o sandalyeye oturmuşsanız baştan kaybetmişsinizdir. Karşı taraf renkli, büyük, otoriter ve kontrolcü. Boyutunuz küçük olmalıdır çünkü size ayrılan alan çok küçüktür. Beyniniz diğer beyinlere tıpkı sandalye gibi bağımlıdır. Karşı taraf kontrolcüdür, heybetlidir.

Sandalyeler bir simgedir esasen. Eğitim ortamları böyle olmamalıdır. Sınıftaki iktidar herkes olmalı, otorite ise her kimse kendisine de zarar vermemesi için demokratik bir sınıf iklimi oluşturmak için çabalamalıdır. Güç otoriteye de zarar verir ve sınıf iklimi ortak kararlar alınınca iyileşebilir. Demokratik bir eğitim ortamında ise herkes kazanır.

Dikenli  olmayan eğitim ortamları yaratmak umuduyla.